- Najnowsza odmiana pszenżyta jarego o wysokiej plenności.
- Pszenżyto o bardzo dobrej odporności na choroby, szczególnie na mączniaka prawdziwego, rdzę brunatną i fuzariozę kłosa.
- Odmiana wczesna, o średniej wysokości źdźbła (ok.102 cm) i bardzo dobrej odporności na wyleganie.
- Posiada wysoką tolerancję na zakwaszenie gleby oraz podwyższoną odporność na sporysz.
- Ziarno grube o wysokiej MTZ i najwyższej gęstości w stanie zsypnym.
- Odmiana przydatna do siewów późnojesiennych.
- Zalecana norma wysiewu, przy wczesnym terminie siewu wynosi 400-450 kiełkujących ziaren na 1 m2 (ca. 170-200 kg/ha).


Zalecenia uprawowe

Ziarno pszenżyta jarego zawiera mniej włókna niż ziarno jęczmienia czy owsa, jest przy tym bogatsze w białko charakteryzujące się dobrym składem aminokwasowym i wysokim współczynnikiem strawności. Zwiększa to jego wartość żywieniową dla drobiu i trzody chlewnej.

Pszenżyto jare dzięki lepszej zdrowotności, dobrej wartości pokarmowej ziarna i dobrym plonom, uzyskiwanym przy znacznie niższych nakładach i na znacznie słabszych glebach, niż potrzeba do uprawy pszenicy jarej i jęczmienia jarego, może być konkurencyjne w stosunku do innych zbóż jarych. Dlatego w gospodarstwach, w których dominują gleby słabsze, często nadmiernie zakwaszone, a potrzebujemy ziarna na paszę warto sięgnąć po pszenżyto jare.

Dobór odmian
Aktualnie zarejestrowanych jest 9 odmian pszenżyta jarego-wszystkie polskiej hodowli. Ich ważniejsze cechy rolniczo-użytkowe przedstawiono w tabeli. Najważniejszym kryterium wyboru odmiany do uprawy jest plon ziarna. Oprócz plenności ważna jest także odporność na choroby i wyleganie oraz porastanie ziarna w kłosach.

Dobór stanowiska i uprawa roli
Pszenżyto jare ma mniejsze wymagania glebowe niż pszenica i jęczmień jary oraz charakteryzuje się większą tolerancją na niskie pH, stąd jest szczególnie przydatne do uprawy w gospodarstwach mających gleby lekkie, na których uprawa pszenicy i jęczmienia bywa zawodna. Najczęściej uprawiane jest na glebach kompleksu żytniego bardzo dobrego i żytniego dobrego.

Dobór stanowiska ma bardzo istotny wpływ na plonowanie pszenżyta jarego. Najlepszym przedplonem dla tej formy pszenżyta są rośliny niezbożowe tj. okopowe na oborniku oraz strączkowe na nasiona. Spośród zbóż dobrą wartość przedplonową wykazują kukurydza i owies.

Uprawa roli pod pszenżyto jare zależy od przedplonu i terminu jego zbioru. Po roślinach późno schodzących z pola jesienne zabiegi uprawowe ogranicza się do orki przedzimowej. Na wiosnę, możliwie wcześnie, stosuje się włókowanie lub bronowanie, a następnie agregat uprawowy. Wiosną glebę należy uprawiać płytko, aby jej nadmiernie nie przesuszyć.

Nawożenie mineralne
Pomimo, że pszenżyto jare jest tolerancyjne na kwaśny odczyn gleby, to jego reakcja na zabieg wapnowania gleb kwaśnych daje pozytywny efekt plonotwórczy. Najkorzystniej jest wapnować pod przedplon.

Dawki fosforu i potasu określa się zgodnie z poziomem uzyskiwanych plonów i zawartością przyswajalnych form tych składników w glebie. Średnio stosuje się około 50-90 kg P2O5/ha oraz 70-110 kg K2O/ha. Nawozy zawierające fosfor i potas najlepiej stosować jest wcześnie wiosną, przed uprawą roli.

Efektywność nawożenia azotem zależy od dawki, przedplonu, typu gleby, poziomu plonowania i przebiegu pogody. Dawki większe niż 50 kg N/ha zaleca się stosować w dwóch terminach, około 60% dawki przedsiewnie, a resztę w fazie strzelania w źdźbło. Pogłówne nawożenie azotem należy prowadzić w oparciu o obserwację łanu, przebieg pogody i stan odżywienia roślin, gdyż zbyt duże dawki azotu mogą powodować wyleganie, a odporność na nie pszenżyta jarego jest wciąż niewystarczająca.

Siew
Pszenżyto jare wysiewać należy możliwie najwcześniej. Opóźnienie siewu powoduje niezależnie od odmiany, spadek plonu ziarna głównie przez zmniejszenie krzewienia produkcyjnego roślin.

Optymalna obsada przy wczesnym siewie powinna się kształtować na glebach lepszych od 450 ziarniaków na m2 (tj. około180-200 kg/ha) do 550 ziarniaków na m2 (tj. około 230-250 kg/ha) na glebach słabych. Pszenżyto jare siejemy na głębokość 2-4 cm.

Pielęgnacja zasiewów i zbiór
Na stanowiskach po okopowych często dwukrotne bronowanie w fazie szpilkowania oraz w fazie czterech liści wystarcza na zwalczenie chwastów w zasiewach pszenżyta jarego. W warunkach silniejszego zachwaszczenia, na stanowiskach gorszych często konieczne jest zastosowanie odpowiednio dobranych herbicydów.

Pszenżyto jare jest gatunkiem mniej od innych porażanym przez choroby liści i kłosa, co w praktyce czynie technologię jego uprawy tańszą i mniej energochłonną niż pozostałych zbóż jarych. W latach mniej sprzyjających rozwojowi chorób wystarczającym zabiegiem ochronnym jest zaprawianie ziarna przed siewem.

Pszenżyto jare jest zbożem późno dojrzewającym i podatnym na porastanie ziarna, dlatego zbiór należy wykonać bezpośrednio po osiągnięciu przez ziarno dojrzałości pełnej. Zbioru dokonuje się najczęściej jednoetapowo kombajnem zbożowym. Zebrane ziarno, aby mogło być dalej przechowywane należy doczyścić i dosuszyć do wilgotności nie przekraczającej 15%.