Rzepak Jary BIOS 10 kg
490,77 zł
z VAT
36 rat x ~17 zł
Polityka prywatności
Polityka dostaw
Polityka zwrotów
Rzepak Jary BIOS 10 kg
odmiana zarejestrowana w 2005 roku
- wysoka masa 1000 nasion
- wysoka zawartość tłuszczu w nasionach
- bardzo niska zawartość glukozynolanów
- wysoki potencjał plonowania
- wcześnie dojrzewa
- charakteryzuje się dobrymi parametrami jakościowymi i zdrowotnością
- dobra odporność na czerń krzyżowych
- wysokość łanu 120 cm ( wg. COBORU)
ZAPRAWA NASIENNA Sarfun T 450 FS + nawóz donasienny Primus L
Większość korzyści wynikających z uprawy rzepaku ozimego również odnosi się do
korzyści jakie niesie ze sobą uprawa rzepaku jarego. Obie formy rzepaku stanowią
doskonały przedplon, redukują szczególnie niekorzystne następstwa zbytniego
nasilenia upraw zbożowych. Rzepak jary przynosi również inne korzyści.
W gospodarstwach o intensywnym profilu upraw, z dużym udziałem roślin ozimych,
rzepak jary umożliwia rozłożenie w czasie niezbędnych prac związanych z siewem i
zbiorem. Uprawa rzepaku jarego zalicza się do stosunkowo tanich. W porównaniu z
uprawą rzepaku ozimego zmniejszone są tu koszty nawożenia i ochrony przed
chwastami oraz chorobami.
Przygotowanie stanowiska wiąże się z uprawą gleby. Orka oraz uprawa
przedsiewna ma na celu przede wszystkich zachowanie jak największej ilości wody
z okresu jesienno-zimowego. Zadaniem uprawek przedsiewnych jest stworzenie
odpowiednich warunków do siewu nasion na głębokość 1-2 cm w glebie
spulchnionej ale nie przesuszonej. Zbyt głębokie umieszczenie nasion może
uniemożliwić przebicie się kiełkujących roślin do powierzchni bądź osłabić i narazić
na choroby: zgorzele.
Termin siewu rzepaku jarego przypada na ostatnią dekadę marca i pierwszą
(względnie drugą) dekadę kwietnia. Ryzyko niesie ze sobą zarówno zbyt wczesny
jak i spóźniony siew. W przypadku pierwszym niskie temperatury opóźniają wschody
i niosą ze sobą ryzyko wystąpienia zgorzeli. W przypadku drugim rzepak jary nie
wykorzystuje zapasów wody i wchodzi w kolejne stadia rozwojowe ze znacznym
ryzykiem efektów suszy. Dokładne określenie pory siewu z reguły sprawia problem,
gdyż uzależnione jest od warunków atmosferycznych na przedwiośniu.
Ilość oraz sposób wysiewu musi zapewnić optymalne zagęszczenie łanu, które
dla rzepaku jarego wynosi 100-120 roślin na 1m . Uwzględniając masę tysiąca
nasion (z reguły mniejsza niż MTN rzepaku ozimego) oraz siłę kiełkowania, ilość
wysiewu wynosi od 4 do 5 kg/ha. Zwiększenie obsady roślin ma niekorzystny wpływ
na rozwój roślin, przyczynia się konkurencji między roślinami, osłabia tkanki łodyg
zwiększając ryzyko wylegania a ponadto zwiększa ryzyko wystąpienia chorób.
Rzepak jary z reguły wysiewa się w rozstawie identycznej jak zboża tj. 12-15cm, co
wiąże się ze stosowaniem herbicydów. Siew w szerszej rozstawie (24-30 cm)
umożliwia pielęgnację mechaniczną plantacji.
Nawożenie azotem - najbardziej plonotwórczy składnik stosowany jest w dawce do
80 kg N/ha jednorazowo przed siewem. Dawki dzielone na przedsiewne i pogłówne
stosowane są przy 100 do 130 kg N/ha. Dawka przedsiewna stanowi do 1/3 całej
dawki. Rzepak jary bardziej efektywnie wykorzystuje azot glebowy niý rzepak ozimy.
Nawożenie fosforem i potasem - w zależności od rodzaju przedplonu
i zasobności gleb, zalecane dawki fosforu wynoszą od 40 do 75 kg P O /ha , 2 5
natomiast potasu od 110 do 150 kg K O/ha. Nawozy te najlepiej wysiać jesienią, 2
jedynie w przypadku gleb lżejszych nawozy potasowe można wysiać również
wczesną wiosną mieszając z glebą na głębokość 10-15 cm.
Spośród innych składników pokarmowych wpływających na rozwój roślin, wielkość
plonu nasion jak i jego jakość należy wymienić:
magnez nawożenie powinno zapewnić 20-40 kg MgO/ha;
siarka dawka powinna wynosić 15-20% całkowitej dawki azotu, najlepiej
zastosować siarczan amonu w dawce 80-100 kg/ha (19-24 kg S/ha).
Pojawiające się specyficzne objawy niedoborów mikroelementów, jak również
makroskładników, mogą być eliminowane przez dolistne nawożenie i dokarmianie
plantacji rzepaku jarego odpowiednimi nawozami. Terminy dolistnego dokarmiania i
nawożenia rzepaku: faza 6-8 liścia właściwego, faza zwartego zielonego pąka; faza
zielonej łuszczyny.
Regulacja zachwaszczenia - herbicydy można stosować:
- przed wysiewem nasion (mieszając z glebą)
- bezpośrednio po siewie (najliczniejsza grupa środków)
- w fazie 2-6 liści rzepaku
- przed żniwami, w dojrzewającym łanie
Efektywność stosowania środków doglebowych i bezpośrednio po siewie
uzależniona jest od wilgotności gleby i precyzji wykonanego zabiegu.
odmiana zarejestrowana w 2005 roku
- wysoka masa 1000 nasion
- wysoka zawartość tłuszczu w nasionach
- bardzo niska zawartość glukozynolanów
- wysoki potencjał plonowania
- wcześnie dojrzewa
- charakteryzuje się dobrymi parametrami jakościowymi i zdrowotnością
- dobra odporność na czerń krzyżowych
- wysokość łanu 120 cm ( wg. COBORU)
ZAPRAWA NASIENNA Sarfun T 450 FS + nawóz donasienny Primus L
Większość korzyści wynikających z uprawy rzepaku ozimego również odnosi się do
korzyści jakie niesie ze sobą uprawa rzepaku jarego. Obie formy rzepaku stanowią
doskonały przedplon, redukują szczególnie niekorzystne następstwa zbytniego
nasilenia upraw zbożowych. Rzepak jary przynosi również inne korzyści.
W gospodarstwach o intensywnym profilu upraw, z dużym udziałem roślin ozimych,
rzepak jary umożliwia rozłożenie w czasie niezbędnych prac związanych z siewem i
zbiorem. Uprawa rzepaku jarego zalicza się do stosunkowo tanich. W porównaniu z
uprawą rzepaku ozimego zmniejszone są tu koszty nawożenia i ochrony przed
chwastami oraz chorobami.
Przygotowanie stanowiska wiąże się z uprawą gleby. Orka oraz uprawa
przedsiewna ma na celu przede wszystkich zachowanie jak największej ilości wody
z okresu jesienno-zimowego. Zadaniem uprawek przedsiewnych jest stworzenie
odpowiednich warunków do siewu nasion na głębokość 1-2 cm w glebie
spulchnionej ale nie przesuszonej. Zbyt głębokie umieszczenie nasion może
uniemożliwić przebicie się kiełkujących roślin do powierzchni bądź osłabić i narazić
na choroby: zgorzele.
Termin siewu rzepaku jarego przypada na ostatnią dekadę marca i pierwszą
(względnie drugą) dekadę kwietnia. Ryzyko niesie ze sobą zarówno zbyt wczesny
jak i spóźniony siew. W przypadku pierwszym niskie temperatury opóźniają wschody
i niosą ze sobą ryzyko wystąpienia zgorzeli. W przypadku drugim rzepak jary nie
wykorzystuje zapasów wody i wchodzi w kolejne stadia rozwojowe ze znacznym
ryzykiem efektów suszy. Dokładne określenie pory siewu z reguły sprawia problem,
gdyż uzależnione jest od warunków atmosferycznych na przedwiośniu.
Ilość oraz sposób wysiewu musi zapewnić optymalne zagęszczenie łanu, które
dla rzepaku jarego wynosi 100-120 roślin na 1m . Uwzględniając masę tysiąca
nasion (z reguły mniejsza niż MTN rzepaku ozimego) oraz siłę kiełkowania, ilość
wysiewu wynosi od 4 do 5 kg/ha. Zwiększenie obsady roślin ma niekorzystny wpływ
na rozwój roślin, przyczynia się konkurencji między roślinami, osłabia tkanki łodyg
zwiększając ryzyko wylegania a ponadto zwiększa ryzyko wystąpienia chorób.
Rzepak jary z reguły wysiewa się w rozstawie identycznej jak zboża tj. 12-15cm, co
wiąże się ze stosowaniem herbicydów. Siew w szerszej rozstawie (24-30 cm)
umożliwia pielęgnację mechaniczną plantacji.
Nawożenie azotem - najbardziej plonotwórczy składnik stosowany jest w dawce do
80 kg N/ha jednorazowo przed siewem. Dawki dzielone na przedsiewne i pogłówne
stosowane są przy 100 do 130 kg N/ha. Dawka przedsiewna stanowi do 1/3 całej
dawki. Rzepak jary bardziej efektywnie wykorzystuje azot glebowy niý rzepak ozimy.
Nawożenie fosforem i potasem - w zależności od rodzaju przedplonu
i zasobności gleb, zalecane dawki fosforu wynoszą od 40 do 75 kg P O /ha , 2 5
natomiast potasu od 110 do 150 kg K O/ha. Nawozy te najlepiej wysiać jesienią, 2
jedynie w przypadku gleb lżejszych nawozy potasowe można wysiać również
wczesną wiosną mieszając z glebą na głębokość 10-15 cm.
Spośród innych składników pokarmowych wpływających na rozwój roślin, wielkość
plonu nasion jak i jego jakość należy wymienić:
magnez nawożenie powinno zapewnić 20-40 kg MgO/ha;
siarka dawka powinna wynosić 15-20% całkowitej dawki azotu, najlepiej
zastosować siarczan amonu w dawce 80-100 kg/ha (19-24 kg S/ha).
Pojawiające się specyficzne objawy niedoborów mikroelementów, jak również
makroskładników, mogą być eliminowane przez dolistne nawożenie i dokarmianie
plantacji rzepaku jarego odpowiednimi nawozami. Terminy dolistnego dokarmiania i
nawożenia rzepaku: faza 6-8 liścia właściwego, faza zwartego zielonego pąka; faza
zielonej łuszczyny.
Regulacja zachwaszczenia - herbicydy można stosować:
- przed wysiewem nasion (mieszając z glebą)
- bezpośrednio po siewie (najliczniejsza grupa środków)
- w fazie 2-6 liści rzepaku
- przed żniwami, w dojrzewającym łanie
Efektywność stosowania środków doglebowych i bezpośrednio po siewie
uzależniona jest od wilgotności gleby i precyzji wykonanego zabiegu.
Brak recenzji użytkowników.
Rzepak Jary BIOS 10 kg
490,77 zł
z VAT